امام رضا جانم

پر زد ، بازم کبوتر قلبم
مقصد ، تویی تو آغوشت غرقم
بارون گرفته و چشام خیسن
اشکام دونه دونه میریزن
تو غربت سرد آسمون
خورشید همیشه بی غروب
ای ماه ترین ستاره تو
ای تا به همیشه خوب خوب
ای شرقی ترین قلب جهان
سمت تو دلم پر می کشه
انتظار دیدن تو رو
قلبم با چشم تر میکشه
باز شد هر چی گره بود وقتی دلم رو به تو بستم
ای کاش کبوتری بودم که روی بوم تو نشستم
ای فاصله خستم
پا بندم و در بندم و هر بند دلم بند به اقیانوست
تو روشنی قلب منی گرمه دلم به نور فانوست
تو غربت سرد آسمون
خورشید همیشه بی غروب
ای ماه ترین ستاره تو
ای تا به همیشه خوب خوب
ای شرقی ترین قلب جهان
سمت تو دلم پر می کشه
انتظار دیدن تو رو
قلبم با چشم تر میکشه